Voor de eerste ronde van mijn eerste programma had ik twee deelnemers.

blog

May 19

Dat had ik kunnen nemen als:

Shit, maar twee. Ik had er zes gewild. Nu verdien ik er minder aan. Nu moet in concessies doen. Dikke domper. Faalhaas.

Hoe ik ‘m oppakte:

Wat goed, het zijn er twee, ik heb een groep. Een kleine groep, maar een groep. Ik ga nul concessies doen. Ze volop in de watten leggen. Ambassadeurs van ze maken. Materiaal verzamelen voor m’n marketing. Zelf leren om te groeien.

Tuurlijk ben ik niet roomser dan de paus. Zes was fantastisch geweest. Maar die twee die er waren (you know who you are) gaven me vleugels. Ik had iets bedacht. Ik had het verkocht. Ik mocht het gaan doen. Ik mocht gaan bewijzen waar ik al zo in geloofde. Zonder uur-factuur. Value based. Hadden zij mogelijk gemaakt.

Dit was pas ‘t begin, wist ik.

Als je er toch in zit for the long run, waarom zou je je dan short term laten afleiden door een kleine ‘tegenvaller’?

Neem ‘m. Look on the bright side. Geniet ervan. Leer. En door.

Hier kun je nog een tekst over jezelf plaatsen die op elke blog pagina terug komt. Met een verwijzing naar je over mij pagina bijvoorbeeld. Of een call to action zoals stuur me een berichtje.